Przydomowe Biologiczne Oczyszczalnie Ścieków FELIKSNAVIS

OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW BYTOWYCH TYPU FEL

Oczyszczalnie ścieków bytowych montowane są w takich miejscach, w których brak możliwości podłączenia się do centralizowanych sieci kanalizacyjnych. Do urządzenia powinny wpływać ścieki bytowo-gospodarcze i im podobne z łazienek, kuchni, toalet i innych podobnego naznaczenia pomieszczeń. Nie powinny wpływać ścieki z dachów, placów, garaży i innych pomieszczeń niemieszkalnych, woda z basenów lub innych dużych zbiorników, chemikalia, których dostęp do systemów kanalizacyjnych jest nieprzewidziany zgodnie z ich przeznaczeniem (produkty naftowe, agrochemia i podobne). Woda oczyszczona w oczyszczalniach ścieków bytowych-gospodarczych może być infiltrowana do gruntu (poprzez studzienki infiltracyjne, pola filtracyjne), odprowadzana do rowów drogowych i melioracyjnych, odprowadzana do otwartych zbiorników wodnych i użyta do ponownego użytku.

KOSZT UTRZYMANIA I OBSŁUGA OCZYSZCZALNI

Dana oczyszczalnia ścieków nie wymaga specjalnego doglądu, wystarczy 1-4 razy w roku usunąć osady, nagromadzone na dnie osadnika wtórnego. Po usunięciu osadów do pełnego działania urządzenia wystarcza osadów, pozostałych na bio załadunku. Osady są usuwane poprzez otwór luku obsługi. Najpierw wyłączana jest dmuchawa, następnie po otwarciu pokrywy włazu, należy odłączyć i wyciągnąć rurę doprowadzającą powietrze, a osad jest usuwany za pomocą maszyny asenizacyjnej. Oprócz doglądu technicznego niezbędne są okresowe profilaktyczne kontrole pracy systemu oczyszczalni ścieków (kontrola pracy dmuchaw, systemu aeracyjnego itd.).

Dmuchawa. Gdy dmuchawa montowana jest w pomieszczeniu, w czasie montowania rury podającej powietrze od dmuchawy do oczyszczalni, należy maksymalnie zmniejszyć w niej spadek ciśnienia. Osiągnąć to można poprzez zmniejszenie ilości kolan w systemie. Dmuchawa zamontowana w pomieszczeniu nie powinna dotykać ścian lub innych konstrukcji budowlanych. Dmuchawa nie może by montowana w pomieszczeniach mieszkalnych, lub innych, w których do niej może trafić dwutlenek węgla (np.: garaż). Konieczne jest zapoznanie się z instrukcją obsługi i eksploatacji dmuchawy, która jest podana przy gwarancji oczyszczalni. Jeżeli dmuchawa będzie montowana na zewnątrz, należy ją ochronić od wilgoci, deszczu i kurzu. W takiej sytuacji będzie ona montowana w specjalnym pudle z tworzywa wzmocnionego włóknem szklanym. Należy kontrolować pracę dmuchawy, a w razie wszelkich uszkodzeń od razu zadbać o ich usunięcie. Okresowo należy kontrolować pracę dmuchawy. (Sprawdzić czy się nie nagrzewa się, czy filtry są czyste, czy nie ma drgań). Dokładny opis działania oraz części składowych dmuchawy można znaleźć w instrukcji obsługi. Na linii podającej powietrze nie powinno być nieszczelności.

ZALETY OCZYSZCZALNI

• Spełnia wszystkie wymogi Unii Europejskiej;
• Redukuje do 98% zanieczyszczeń;
• Trwała, lekka konstrukcja z tworzywa wzmocnionego włóknem szklanym (wygodna do transportowania);
• Oczyszczona woda jest przeźroczysta i bez zapachu;
• Nie jest potrzebny dodatkowy sprzęt filtracyjny, nie wymaga dodawania bakterii do oczyszczalni
• Pracuje cicho;
• Minimalne zużycie energii elektrycznej (ok. 190 zł rocznie);
• Wysoka odporność na zmienne temperatury zewnętrzne;
• Niewielka powierzchnia do zamontowania całego urządzenia;
• Najmocniejszy zbiornik na rynku;
• Łatwa obsługa tzn. wywóz osadu 1 raz w roku oraz kontrola pracy sprężarki;
• 15 lat gwarancji na zbiornik;
• Certyfikat CE;
• Zgodna z ISO 9001:2015; 
• Zgodna z ISO 14001:2015;
• Zgodna z normą PN-EN 12566-3.

ZASADY DZIAŁANIA OCZYSZCZALNI

Urządzenie składa się z dwóch cylindrycznych zbiorników, z dnem stożkowym, ustawionych centrycznie. Część wewnętrzna - komora napowietrzania, część zewnętrzna - osadnik wtórny.

Komora napowietrzania – w centralnej części tej komory zamontowany jest pionowy przewód z dyfuzorem. W trakcie tłoczenia sprzężonego powietrza z dmuchawy do komory napowietrzania z osadnika wtórnego jest odsysany kłaczkowaty osad czynny a z komory napowietrzającej - mieszanina osadu. W taki sposób tworzy się strumień cyrkulacyjny w komorze napowietrzania. Pozwala to na utlenianie zanieczyszczeń organicznych, nie tylko przy pomocy osadu czynnego będącego w stanie zawiesin, ale też przy pomocy błony biologicznej, która tworzy się na powierzchni złoża biologicznego. Gdy strumień cyrkulacyjny porusza w dół zmniejsza się koncentracja rozpuszczonego w nim tlenu, dlatego też, w górnych warstwach błony biologicznej rozwijają się nie tylko procesy rozkładu zanieczyszczeń organicznych, ale też procesy nitryfikacji (proces utleniania amoniaku do azotanów), w a dolnych warstwach ze względu na brak rozpuszczonego tlenu tworzą się procesy denitryfikacji (użycie tlenu znajdującego się w azotanach i azotynach). W skutek czego, koncentracja azotu w oczyszczanych ściekach zmniejsza się do około 50%; w konwencjonalnych urządzeniach, gdzie stosowany jest osad czynny, koncentracja azotu zmniejsza się tylko o 20%. Złoże biologiczne pozwala też na redukcję wpływu procesu denitryfikacji (wypłynięcia osadu) na osadnik wtórny.

Osadnik wtórny – mieszanka osadu czynnego z komory napowietrzania trafia do części stożkowej osadnika wtórnego, w którym już się znajduje osiadły i zgęstniały osad czynny. W trakcie procesu filtracji mieszaniny osadu przez zgęstniały osad zatrzymane zostają też drobne kłaczki osadu, co zapewnia mniejszą koncentrację substancji opadających w oczyszczanych ściekach. Oczyszczane ścieki są zbierane do rynny peryferyjnej. W celu  utrzymania jednolitego obciążenia, do rynny zamontowana jest podlegające regulacji krawędź zębata. Z rynny ścieki są odprowadzane za pomocą rury. Okresowo na powierzchnię osadnika może wypływać osad czynny. Aby zapobiec jego przedostaniu się do oczyszczonych ścieków, w osadniku są zamontowane zanurzane przegrody.
Gdy koncentracja zawiesin osadu czynnego zwiększa się do 6 g/l nadmiar osadu jest odsysany przez pionowy przewód komory napowietrzania.